
© Ruud Voest
Net als vroeger ook nu weer Ronde van Tuindorp: ‘Woutje Wagtmans en vader Willem Holleeder deden destijds mee’
De Tour de France is afgelopen, maar voor Vincent van Dijk (64) en Jacques Linssen (55) begint het wielergevoel nu pas echt. Ze laten de mythische Ronde van Tuindorp in Utrecht herleven. Rob Hufen (77) was er indertijd bij en haalt herinneringen op: over wereldtoppers die om de titel streden, de bloedfanatieke vader van Willem Holleeder en een kus van de dochter van de organisator als prijs.
Pol van Tilburg
30 juli 2025, 05:00Laatste update: 30 juli 2025, 19:21
Het was een opmerkelijk incident, vorige week tijdens de Tour de France: tijdens een etappe naar Valence sprong een toeschouwer over de hekken en probeerde hij zich al fietsend een weg naar de finish te banen. Hardhandig bracht de politie hem gelijk ten val, in het regenachtige zuidoosten van Frankrijk. Een vergelijkbare situatie deed zich zo’n zeventig jaar geleden voor, maar dan in Tuindorp.
„Ik gebruik het woord liever niet, maar ook Tuindorp kende in die tijd zoals elke wijk zijn ‘dorpsgek’. Toen de fietsers langsreden, besloot deze persoon een van de toeschouwers, Marco Jonker, een harde duw te geven. Marco, jong als hij nog was, vloog over de baan en knalde keihard tegen een fietser aan. Beiden moesten het bekopen met een harde val”, vertelt ras-Utrechter Rob Hufen.
Andere tijden
Het gebeurde tijdens de Ronde van Tuindorp, in 1957. Anno 2025 kwamen buurtbewoners Van Dijk en Linssen op het idee om deze oude parel weer ‘op te poetsen’ tijdens hun wielerevenement ‘Tuindorp-Tuindorp’. Dit evenement viert dit jaar haar eerste jubileum en daarom vonden ze het tijd om de voorganger te eren. „Voor we beginnen, voltooien we eerst het 1,4 kilometer-lange rondje, zoals ze dat vroeger ook deden”, vertelt Van Dijk.

Veel parallellen zijn er verder niet. Zo gaat tijdens de nieuwe editie gezelligheid boven winnen en zijn er geen professionele wielrenners aanwezig. Maar, hoe anders ging het er vroeger dan aan toe? Het waren andere tijden. Zo was het toezicht op de ronden nog in handen van ‘veldwachters’ en hoorde Tuindorp nog niet eens bij de gemeente Utrecht, maar bij Maartensdijk.
Van ‘Woutje’ Wagtmans tot Wim Holleeder
Hufen weet er alles van. Al eenenvijftig jaar woont de geboren Utrechter op zijn plekje aan de Regentesselaan in Tuindorp. „Eén jaar langer dan ik getrouwd ben met mijn vrouw.” Zijn wieg stond in Tuinwijk, maar als jong jochie maakte hij meerdere versies van de Ronde van Tuindorp mee.
De eerste editie daarvan werd net na de oorlog verreden: ‘Op zaterdag 30 augustus aanstaande zal voor de eerste maal in Tuindorp-Maartensdijk een Wielerwedstrijd worden georganiseerd over 100 kilometer. Het 1400 meter lange parcours loopt langs Willem de Zwijgerplantsoen, Linnaeuslaan, Dr. Jacobslaan, Albrecht Thaerlaan, Mr. Tripkade en Linnaeuslaan, waar start en finish plaats hebben. Er zullen circa 60 wielrenners, waaronder velen met klinkende namen, deelnemen’, schrijft het Nieuw Utrechtsch Dagblad op 25 augustus 1947.

Er werden zeventig rondjes van 1,4 kilometer door Tuindorp gefietst. En dan niet met de minste deelnemers. „Zo deden Noppie Koch en ‘Woutje’ Wagtmans mee”, vertelt Hufen. Eerstgenoemde had een succesvolle baancarrière, waar ‘Olijke Wout’ (vanwege zijn grapjes) zelfs meerdere ritten in de Tour de France won. Maar dit is nog niet eens de meest in het oog springende naam.
Ook Wim Holleeder, de vader van ‘knuffelcrimineel’ Willem Holleeder, deed meerdere keren een gooi naar de titel. En met succes: „Holleeder-senior won de derde editie van de Ronde”, vertelt Van Dijk. Na een snelle vlucht uit het peloton bleef hij zijn concurrenten ruim de baas, is te lezen in het Nieuw Utrechtsch Dagblad van 18 juli 1949. „Volgens de verhalen had Holleeder zijn zoon ook graag het wielerpad zien bewandelen”, vervolgt Linssen. Dit liep toch even anders.
Een kus op de wang
En wat kregen Holleeder en anderen als winnaars van de Ronde van Tuindorp? Dit jaar ontving Tadej Pogacar na het winnen van de Tour de France zo’n half miljoen euro aan prijzengeld. In de jaren 40 ging dat er wat anders aan toe. „De winnaar kreeg een beker, lauwerkrans en een kus van de dochter van de organisator. Dat gebeuren heb ik niet heel scherp meer, maar ik ga er vanuit dat het een kus op de wang was”, lacht Hufen.

Vetpot of niet, de wedstrijd werd elk jaar massaal bezocht. „Iedereen stond in drie rijen dik langs de kant en je moest zelfs entreegeld betalen”, gaat
Hufen verder. Maar, het betalen van deze guldens wisten enkele Tuindorpers te omzeilen. „Een paar oudere jongens begaven zich na schooltijd gelijk naar een vriendje, dat op Willem de Zwijgerplantsoen 16 woonde. Dan gingen ze via de achtertuin naar binnen, doken ze het balkon op en hadden ze een mooi uitzicht op de wedstrijd.”
Wie op 7 september, als ‘Tuindorp-Tuindorp’ plaatsvindt, vanaf dit balkon toekijkt, zal bedrogen uitkomen. De route van de ‘nieuwe’ Ronde van Tuindorp bestaat niet meer uit zeventig rondjes door de wijk. „We gaan de Utrechtse Heuvelrug op of naar het noorden, maar eindigen uiteraard wel weer in Tuindorp.” Zo begint en eindigt de ronde in beide edities toch nog op dezelfde plek.
‘Hopen dat het hele dorp weer uitloopt’
Het fanatisme zal bij de wieleraars misschien wat minder zijn dan in de hoogtijdagen, het mag de verwachte bezoekersaantallen niet drukken. „Het idee is dat het hele dorp weer uitloopt, zoals dat vroeger ook gebeurde. We vinden het sociale aspect ook belangrijk. Na het einde gaan we lekker barbecueën en borrelen met elkaar”, aldus Linssen.
Wanneer en waarom de Ronde van Tuindorp precies ten einde kwam, is vooralsnog niet duidelijk, al lijken Vincent en Jacques, die goed bekend zijn met de geschiedenis van wielerwedstrijden, wel een idee te hebben. „Er kwamen steeds grotere rondes, met meer en meer prijzengeld. Door die professionalisering kon je niet meer aankomen met een krans, een doosje sigaren of kus op de wang als prijs.”
De ‘nieuwe’ Ronde van Tuindorp vindt plaats op zondag 7 september.
